رمز ارز

به بلاك چين (blockchain) مي‌توان به عنوان يك دفتر حسابداري نگاه كرد كه تمام فعاليت‌ها، نقل و انتقالات، مالكيت ها و ارزش‌گذاري‌هاي واحدهاي پولي ديجيتال را درون خود ثبت و ضبط مي‌كند. بلاكچين تعداد محدودي از انتقالات را درون خود دارد كه با گذر زمان اين مقدار افزايش پيدا مي‌كند. بلاك چين كاربردهاي بسيار زياد فراتر از رمز ارز دارد. اما معمولاً فناوري بلاك چين به واسطه بيت كوين شناخته مي‌شود و از همان ابتدا بيت كوين توانست افراد زيادي را به خود جلب كند. زيرا هم يك نوآوري انقلابي محسوب مي‌شد و هم براي عموم آزاد بود. درواقع، يك شبكه غيرمتمركز و مستقل كه در آن كاربران عادي مسئوليت ضمانت و تاييد تراكنش‌ها را بر عهده داشتند. با اين حال بلاك چين براي بيتكوين مانند اينترنت است براي ايميل. يك سيستم الكترونيكي بزرگ كه روي آن مي‌توان اپليكيشن ساخت و ارز فقط يكي از آن‌هاست. درواقع بلاك چين بستري است كه باقابليت‌هاي خاصي كه ارائه مي‌كند، پتانسيل لازم براي ارائه پاره‌اي خدمات و فناوري‌ها را براي متخصصان فراهم مي‌كند. رمز ارز ازجمله اتريوم يكي از اين كاركردهاست. ارزهاي ديجيتال مانند اتريوم و بيت كوين بااينكه نرم‌افزار مبتني بر بلاك چين هستند اما تفاوت‌هايي ازلحاظ كاربرد و توانايي با يكديگر دارند.

رمز ارز چيست؟

رمز ارز‌ها از پروتكل هاي رمزگرافيكي و يا كد‌هاي فوق‌العاده پيچيده براي رمز‌گذاري ديتاهاي حساس و انتقال آن‌ها استفاده مي‌كنند تا معاملات امني را فراهم كنند. توسعه‌دهندگان رمز‌ ارزها اين پروتكل‌‌ها را بر پايه اصول پيچيده رياضيات و مهندسي كامپيوتر بنا كرده‌اند كه آن‌ها را غيرقابل نفوذ مي‌كند. اين پروتكل‌ها همچنين هويت افراد استفاده كننده از رمز‌ ارز‌ها را مخفي نگه مي‌دارد و رديابي و پيدا كردن آن‌ها را براي هر كسي و هر دولتي دشوار مي‌كند. رمز ارزها همچنين براي كنترل شدن غير متمركز خود شناخته مي‌شوند. اين به آن معناست كه تمام فعاليت‌ها و ارزش‌هاي اين بازار توسط همان كد‌هاي پيچيده كنترل و ارزيابي مي‌شوند و بانك‌ها و يا مقامات دولت ها كنترلي روي آن‌ها ندارند. ارزهاي ديجيتال امكان معامله شدن توسط ارزهاي واقعي را نيز دارا مي‌باشند و شما مي‌توانيد در بعضي از ماركت هاي خاص و صرافي هاي شناخته شده، مانند بايننس (Binance)، ارز‌هاي ديجيتال خود را با دلار، پوند، يورو و غيره جايگزين كنيد. خطر اصلي در همين مرحله اتفاق مي‌افتد جايي كه هكر‌ها و بدافزار‌ها امكان بلوكه كردن پول شما را در حين اين انتقال دارا هستند.

رمز ارز ها ۷ خصيصه كليدي دارند:

 ۱- ديجيتالي بودن: رمز ارز ها فقط به صورت ديجيتالي و بر روي كامپيوترها وجود دارند. هيچ سكه يا اسكناسي در كار نيست. هيچ پولي به عنوان پشتوانه در بانك‌هاي مختلف مثل بانك مركزي براي رمز ارز ها وجود ندارد!

۲- غير متمركز: رمز ارز ها سرور مركزي ندارند. آن‌ها معمولاً در ميان شبكه‌اي از هزاران كامپيوتر توزيع شده‌اند. شبكه‌هايي كه سرور مركزي نداشته باشند، شبكه‌هاي غير متمركز ناميده مي‌شوند.

۳- همتا به همتا: رمز ارز ها به صورت آنلاين از يك شخص به شخص ديگر منتقل مي‌شوند. كاربران رمز ارز از طريق بانك، پي‌پال (PayPal) يا فيسبوك با هم در ارتباط نيستند. آن‌ها بدون واسطه با يكديگر داد و ستد دارند. در دنياي پول فيات، بانك‌ها، پي‌پال و فيسبوك به عنوان اشخاص ثالث معتمد شناخته مي‌شوند. اما در دنياي رمز ارز ها هيچ شخص ثالث معتمدي وجود ندارد!

سامانه خريد و فروش ارز ديجيتال

۴- نام مستعار: اين مورد يعني براي استفاده از رمز ارز ها يا به تملك درآوردن آن‌ها لازم نيست حتما اطلاعات شخصي خود را ارائه كنيد. شما مي‌توانيد با يك نام مستعار و به صورت ناشناس به معامله رمز ارزها بپردازيد.

۵- بدون نياز به اعتماد: عدم وجود اشخاص ثالث معتمد به معناي اين است كه براي استفاده از سيستم لازم نيست لزوماً به شخص يا سازمان ديگري براي نظارت و كنترل دارايي خود اعتماد كنيد. كاربران در همه حال كنترل كامل پول و اطلاعات خود را در اختيار دارند.

۶- رمزنگاري ‌شده: هر كاربر كد ويژه‌اي دارد كه از دسترسي ساير كاربران به اطلاعات او جلوگيري مي‌كند. به اين عمل رمزنگاري گفته مي‌شود و هك كردن آن تقريباً غيرممكن است. اين‌جاست كه بخش Crypto از اصطلاح Cryptocurrency وارد بازي مي‌شود. Crypto به معناي رمزنگاري شده و مخفي شده است. وقتي اطلاعات از طريق رمزنگاري مخفي مي‌شود، اصطلاحاً مي‌گويند اطلاعات رمزنگاري شده است.

۷- جهاني: هر كشور ارز مخصوص به خودش دارد كه به آن ارز فيات مي‌گويند. انتقال ارزهاي فيات در سطح جهاني كار دشواري است. رمز ارز ها را به راحتي مي‌توان به سراسر جهان ارسال كرد. ارزهاي رمزنگاري ‌شده به ارزهاي بدون مرز موسوم‌اند!

تاريخچه رمز ارزها

ارز‎هاي ديجيتال مدت‌ها قبل از اينكه اولين ارز مجازي به وجود بيايد، به عنوان يك ساختار تئوريك وجود داشت تا بتواند جايگزيني براي مدل‌ فعلي مبادلات و پول‌هاي رايج بشود. در اوايل دهه ۸۰ ميلادي يك رمزنگار آمريكايي با نام David Chaum الگوريتمي را با نام “blinding” طراحي كرد كه در رمز‌گذاري مدرن وب امروزي نيز به عنوان هسته مركزي به كار گرفته مي‌شود. اين الگوريتم فضايي امن و غيرقابل ردگيري براي انتقال پول بين دو طرف معامله را فراهم مي‌كرد و يك پول الكترونيكي با نام blinded money براي انتقالات استفاده مي‌شد. در اواخر دهه ۸۰ Chaum به هلند نقل مكان كرد و سعي در تجاري سازي blinded money داشت و شركتي با نام DigiCash را در آنجا تاسيس نمود و واحدهاي پولي را بر پايه الگوريتم طراحي شده خودش به كار مي‌گرفت.

برخلاف بيت كوين و اكثر ارز‌هاي ديجيتال امروزي، blinding money و اين كمپاني كنترل غير متمركز نداشتند و درست مثل بانك‌ها عمل مي‌كردند. شايد اين يكي از دلايلي بود كه در حال حاضر چيزي از اين موضوع و اين كمپاني نمي‌شنويم. بعد از فشار‌هاي بانك مركزي هلند براي محدود كردن معامله DigiCash  تنها با بانك‌هاي رسمي و همكاري ناموفق با مايكروسافت براي پرداخت‌هاي درون ويندوز با استفاده از اين پول الكترونيكي، DigiCash كم كم در اواخر دهه نود ميلادي رو به ورشكستگي و فراموشي حركت كرد. در همان زمان يكي از دستياران Chaum با نام Nick Szabo پولي با نام Bit Gold را اختراع كرد كه از سيستم بلاك چين استفاده مي‌كرد و پايه و پدر رمز‌ ارزهاي امروزي بود، ولي درست مثل DigiCash هيچگاه معروف نشد و به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفت.

بعد از DigiCash مطالعات در زمينه اين نوع از پول گسترش يافت و يكي از مهم‌ترين و قابل توجه ترين پول هاي اينترنتي رايج آن زمان كه در آمريكا استفاده مي‌شد، e-gold نام داشت. e-gold توسط يك شركت تكنولوژي واقع در فلوريدا با نام مشابه ساخته شده بود و خدماتي براي خريداران طلاي الكترونيكي ارائه مي‌داد. كاربران مي‌توانستند اين پول را خريد و فروش كنند و در ازاي آن طلاي واقعي و يا دلار دريافت كنند. gold در دوران اوج خودش در سال‌هاي ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ ميليون‌ها اكانت فعال داشت و همين موضوع باعث شد كه هكرها يك مكان فوق‌ العاده براي به دست‌ آوردن و دزديدن پول را پيدا كنند. از بين رفتن ميليون ها سرمايه و مشكلات قانوني كه هر ثانيه بر سر اين كمپاني سرا زير مي‌شد در نهايت باعث شد كه فشار بيش از حد وارد بر e-gold كار خودش را بكند و اين پول مجازي نهايتا در سال ۲۰۰۹ به طور كامل بسته شد.

بيت كوين به عنوان اولين ارز ديجيتال مدرن شناخته مي‌شود كه داراي كنترل غيرمتمركز بود و براي تبادلات مالي مورد استفاده قرار مي‌گرفت. بيت كوين براي اولين بار در يك مقاله نوشته شده توسط Satoshi Nakamoto به دنيا وارد شد. در اوايل سال ۲۰۰۹ Nakamoto بيت كوين را وارد بازار كرد و گروهي از افراد مشتاق و توسعه‌دهندگان شروع به تبادل و استخراج بيت‌ كوين كردند. در اواخر سال ۲۰۱۰ ميلادي تعداد ديگري از رمز‌ ارزها مانند litecoin نيز وارد كار شده بودند. در اواخر سال ۲۰۱۲ وردپرس اولين كمپاني بزرگي بود كه پرداخت هزينه‌ها با بيتكوين را به رسميت شناخت و از آن بهره برد. در ادمه كمپاني‌هاي ديگر مثل مايكروسافت، Expedia و… بيت كوين را وارد معاملات خود كردند و هم اكنون صد‌ها كمپاني بزرگ و كوچك از مهم‌ترين و معتبر ترين رمز ارز دنيا براي پرداخت‌هاي خود استفاده مي‌كنند. بعد از ظهور بيت كوين تعداد زيادي ارز‌هاي ديجيتال ديگر وارد بازار جهاني شدند. منبع